ΓΚΙΟΥΛΑ ΛΟΡΑΝΤ

ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΔΑΣΚΑΛΕ.. Στις 31 Μαΐου 1981 ο Γκιούλα Λόραντ, ο προπονητής που συνέδεσε το όνομά του με το πρώτο πρωτάθλημα του ΠΑΟΚ, «έσβησε» την ώρα που ο «δικέφαλος» αντιμετώπιζε τον Ολυμπιακό. Είκοσι οκτώ χρόνια μετά, οι μνήμες παραμένουν ζωντανές, κάτι που το αξίζει ο Γκιούλα Λόραντ, καθώς η διαδρομή του στο ποδόσφαιρο μόνο τυχαία δεν ήταν. Το μοιραίο συμβάν Κυριακή 31 Μαΐου 1981. Ο ΠΑΟΚ υποδέχεται τον (ήδη πρωταθλητή) Ολυμπιακό. Τα «μηνύματα» δεν ήταν ευχάριστα, καθώς ο Ούγγρος είχε ενοχλήσεις στη καρδιά το προηγούμενο διάστημα, αλλά δεν έδωσε σημασία. «Είχε και τις προηγούμενες ημέρες κάποιες ενοχλήσεις, όταν είχαμε πάει σε προετοιμασία στην Κατερίνη πριν από το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Δεν ήθελε με τίποτα να πάει στο γιατρό ούτε στις προπονήσεις όταν χτυπούσαμε δεν ήθελε γιατρό. Ήταν παθιασμένος με τον Ολυμπιακό, τα ζούσε έντονα τα παιχνίδια αυτά» λέει ο Βασίλης Βασιλάκος, που σε εκείνο το παιχνίδι καθόταν δίπλα στον Λόραντ και θυμάται: «Όλα έγιναν ξαφνικά. Σηκωθήκαμε για μια ευκαιρία που χάθηκε και σωριάστηκε στο έδαφος. Παγώσαμε όλοι. Από κάποια στιγμή και μετά καταλάβαμε τι έγινε. Ήταν δύσκολο για όλους, αλλά ο ρυθμός του αγώνα σε παρασέρνει. Έβαλα εγώ το γκολ και κερδίσαμε ένα πολύ φορτισμένο αγώνα». Ποδοσφαιριστής και αγωνιστής Ο Γκιούλα Λόραντ γεννήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου του 1923 στο Κέζεγκ, στην επαρχία του Βάας στην Ουγγαρία. Σε ηλικία 16 ετών, το 1939, έγινε μέλος της εφηβικής ομάδας της γενέτειράς του, ενώ τρία χρόνια αργότερα μεταγράφηκε στη Σομπαθέλι. Το ταλέντο του τον έκανε να ξεχωρίζει και το 1947, σε ηλικία 24 ετών, έγινε μέλος της Βάσας, της μεγαλύτερης τότε ουγγρικής ομάδας. Οι περιπέτειες για τον ίδιο άρχισαν το 1949, όταν η Ουγγαρία απέκτησε κομμουνιστικό καθεστώς. Η απαγόρευση εξόδου από τη χώρα τον εξόργισε και προσπάθησε να φύγει, όμως συνελήφθη και κρατήθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Το ποδοσφαιρικό του ταλέντο τον έσωσε, καθώς ο Γκούσταβ Σέμπες αναλαμβάνει ομοσπονδιακός τεχνικός και ζητά από τους καθεστωτικούς να τον αποφυλακίσουν και εγγυάται ο ίδιος πως δεν θα αποδράσει στο εξωτερικό. Την ίδια στιγμή αποφασίζεται η επιστροφή του στη Βάσας. Μέλος της «διαστημικής» Ουγγαρίας του '50 Ο Λόραντ κάνει το ντεμπούτο του με την εθνική Ουγγαρίας (στη φωτό διακρίνεται με την μπάλα στα χέρια, πρώτος από πάνω αριστερά) τo 1949 και έκτοτε γίνεται αναντικατάστατο στέλεχος μιας ομάδας που άφησε τη σφραγίδα της στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Ηταν μέλος της εθνικής Ουγγαρίας με συμπαίκτες τους Γκρόσιτς, Μπουζάνσκι, Λάντος, Μπόζικ, Ζακάριας, Μ. Τοτ, Κότσις, Χιντεγκούτι, Πούσκας και Τσίμπορ μέχρι το 1955. Από τα παιχνίδια όπου αγωνίστηκε με την εθνική ομάδα οι Ούγγροι έχασαν μόνο ένα, τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1954 απέναντι στη Βραζιλία, στο «θαύμα του αιώνα». Με την Ουγγαρία κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1952. Το πρωτάθλημα του 1976 Ο Λόραντ ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα νωρίς, σε ομάδες της Ουγγαρίας και της Γερμανίας. Το Μάιο του 1975 ο Λες Σάννον (κυπελλούχος Ελλάδας με τον ΠΑΟΚ) απομακρύνεται και ομογενείς φίλαθλοι του ΠΑΟΚ από τη Γερμανία προτείνουν τον Λόραντ, που ανέλαβε τον «δικέφαλο». Ο Ούγγρος αναλαμβάνει τα ηνία μιας ομάδας γεμάτης ταλέντο και τη φέρνει στην κορυφή της Ελλάδας, με 21 νίκες, 7 ισοπαλίες και μόλις 2 ήττες, το Μάιο του 1976. Η πρώτη θητεία του ολοκληρώνεται το καλοκαίρι, καθώς διαφωνεί με τον τότε πρόεδρο Γιώργο Παντελάκη. Ο Ούγγρος ήθελε να συνεχίσει να εργάζεται στον ΠΑΟΚ, όμως για να γίνει αυτό επέμενε πως θα πρέπει να υπάρξουν κάποιες προϋποθέσεις που θα έκαναν τη δουλειά του πιο επαγγελματική. Ζητούσε να γίνουν κινήσεις για προπονητικό κέντρο. Ο Γιώργος Παντελάκης δεν εκπλήρωσε αυτή του την επιθυμία και ο ασυμβίβαστος Λόραντ δεν έβαλε νερό στο κρασί του και αποχώρησε. Το όραμα του Γκιούλα Λόραντ παίρνει σάρκα και οστά 33 χρόνια μετά, καθώς φέτος βρίσκονται σε εξέλιξη οι εργασίες για τη δημιουργία προπονητικού κέντρου. Το 1977 ανέλαβε την Μπάγερν Μονάχου, αλλά και πάλι ο ατίθασος χαρακτήρας του τον έφερε σε ρήξη με τους Μπράιτνερ και Χένες και τελικά απομακρύνθηκε το 1979. Το 1980 επέστρεψε στον ΠΑΟΚ, τον οποίο οδήγησε στον τελικό του Κυπέλλου, που παρακολούθησε από τον ουρανό Ήρθε στον ΠΑΟΚ στα μέσα της περιόδου 1974 - 1975. Σκληρός προπονητής, επαγγελματίας, δε δεχόταν παρεμβάσεις στο έργο του. Ανέκδοτο: Η ομάδα είχε προπόνηση στις 8 το πρωί, και ο Δημήτρης Παρίδης, γνωστός ξενύχτης και "μπερμπάντης" έφτασε στην προπόνηση στις 9. Τον ρωτάει ο Λόραντ: "Δημήτρη τι ώρα είναι αυτή, στις 8 είχαμε προπόνηση" και του απαντά ο Παρίδης: "Μίστερ, στη Γερμανία είναι 8 η ώρα!!!!" Φυσικά με τέτοια συμπεριφορά βρέθηκε στον πάγκο και την επόμενη χρονιά που πήραμε το πρωτάθλημα είχε 1 συμμετοχή όλη και όλη. Το 1976 πλακώθηκε με τον Καλαφάτη γιατί το λαμόγιο ήθελε να του υποδείξει τη σύνθεση της ομάδας. Επίσης πλακώθηκε με τον Παντελάκη γιατί, ενώ απαγόρευσε στο ξενοδοχείο οι παίκτες να φάνε ένα συγκεκριμένο φαγητό, ο Παντελάκης ήθελε να κάνει το μάγκα και να περάσει το δικό του. Μας δίνει το πρωτάθλημα και ζητάει από τον Παντελάκη ορισμένα πράγματα για να κάνει τον ΠΑΟΚ ομάδα ευρωπαϊκού επιπέδου. Ο Παντελάκης, γνωστός φραγκοφονιάς, αρνείται, ξαναμαλώνουν και ο Λόραντ, ο προπονητής που μας έδωσε το 1ο πρωτάθλημα της ιστορίας μας φεύγει... Την σαιζόν 1980-1981, αναλαμβάνει για δεύτερη φορά το τιμόνι της ομάδας μας. Έχοντας νέο “look” -είχε αφήσει μουστάκι ασπαζόμενος τις Ελληνικές συνήθειες.- 31 Μαΐου 1981, στο παιχνίδι με τον ολυμπιακό, η καρδιά του τον πρόδωσε στον πάγκο του ΠΑΟΚ Κάποια στιγμή ο Βασίλης Βασιλάκος νοιώθει τον προπονητή του να γέρνει επάνω του. Περίεργος τον ανασηκώνει, αλλά ο Μαγυάρος είχε σχεδόν ξεψυχήσει. Και η μοίρα συνέχισε το παιχνίδι της. Ο Βασιλάκος μπήκε σαν αλλαγή και πέτυχε το μοναδικό γκολ στο 1-0. Θαρρείς πως η ψυχή του Λόραντ τον οδήγησε σ' αυτή τη μεγάλη στιγμή... Κάποια φορά είχε πλακωθεί με τον Άγγελο και σε μια προπόνηση του ζήτησε να φύγει από το γήπεδο. Παραλίγο να πιαστούν στα χέρια και τότε ο Λόραντ άφησε τον Άγγελο να προπονείται στο μισό γήπεδο και έκανε προπόνηση στο άλλο μισό... Ο Άγγελος τον λάτρευε όμως... Λίγες μέρες πριν πεθάνει είχε πάει την ομάδα στην Κατερίνη για μίνι προετοιμασία για τους αγώνες με την ΑΕΚ στα προημιτελικά και τότε ένοιωσε τις πρώτες ενοχλήσει στην καρδιά του. Επίσης 2 μέρες πριν πεθάνει είχε πάει για γαρίδες, που του άρεσαν, στη Μηχανιώνα με έναν φίλο του. Όμως δεν είχε καθόλου όρεξη. Ήταν τα σημάδια για την ανακοπή, τα οποία δε λογάριασε γιατί είχε στο μυαλό του τον Τελικό Κυπέλλου, που δυστυχώς οι παίχτες δεν κράτησαν την υπόσχεση τους. Ο φίλος μου Θανάσης μου είπε, «Το Μάιο του ΄81 ήμουν στο παιχνίδι με το γαύρο, στη θύρα 2, γιατί άργησα να πάω στο γήπεδο και η 4 είχε γεμίσει. Γύρω στο 20΄ σηκώθηκε ο Βασιλάκος από τον πάγκο και άρχισε να ψάχνει στην κερκίδα το Γιγή, γιατρό του ΠΑΟΚ. Κάτι είχε συμβεί... Αναταραχή, και σε λίγο ένα φορείο κουβαλάει το Λόραντ, περνάει από μπροστά μας για τα αποδυτήρια. Ξαφνικά οι θύρες 1 και 2 αρχίζουν να χειροκροτούν. Δε θα την ξεχάσω ποτέ αυτή τη σκηνή...» 31 Μαΐου 1981, μια ημερομηνία που σημαδεύτηκε πάνω απ ' οτιδήποτε άλλο από τον θάνατο του Γκιούλα Λόραντ, του μεγάλου δάσκαλου που είχε χαρίσει λίγα χρόνια πριν, το πρώτο και μοναδικό ως τότε πρωτάθλημα του ΠΑΟΚ. Δύο ακόμη θάνατοι Το σοκ που προκλήθηκε στην οικογένεια του ΠΑΟΚ ήταν τρομακτικό. Το παράπλευρο γεγονός που αγνοούν πολλοί, είναι ότι την ίδια μέρα εκτυλίχθηκαν ακόμη δύο τραγωδίες. Ο 26χρονος Βασίλης Μπορέτος, φανατικός φίλαθλος του ΠΑΟΚ και προσωπικός φίλος κάποιων ποδοσφαιριστών, αυτοκτόνησε πηδώντας από τον έκτο όροφο της πολυκατοικίας που διέμενε, μέσα στην απόγνωσή του για το θάνατο του Λόραντ. Στην Καβάλα, ο λαϊκός τραγουδιστής Χρηστάκης Σύρπος, στενός φίλος του Λόραντ, υπέστη το μοιραίο τρίτο εγκεφαλικό στο άκουσμα της είδησης για το θάνατο του Ούγγρου. Αναδημοσίευση από goalday.gr, ultraspaok & paok24 Υ.Γ.: Ευχαριστούμε τον Θανάση για τις πολύτιμες αναμνήσεις του και τον "ΠΑΟΚΤΣΗ" για το απόκομμα, όπως και το www.paok.de για κάποια στοιχεία...