| |
O Παναθηναϊκός κατέκτησε το πρωτάθλημα και μαθηματικά, σφραγίζοντας έτσι την μεγάλη προσπάθεια που κατέβαλε ο Νίκος Πατέρας για να αλλάξει τα κόζια στο ελληνικό πρωτάθλημα. Πιθανότατα να πάρει και το νταμπλ, αφού ο τελικός θα γίνει στην έδρα του και απέναντι σε μία ομάδα που μοναδικό πλεονέκτημα που έχει, είναι η ταμπέλα του αουτσάιντερ. Το αν είναι καλύτερη ομάδα ο Παναθηναϊκός από τις υπόλοιπες, είναι κάτι που δεν θα μπω στη διαδικασία να αναλύσω, αν και βάσει αποτελέσματος αυτό δείχνει. Αυτό που σίγουρα διαθέτει καλύτερα ο Παναθηναϊκός από τις υπόλοιπες ομάδες, είναι ποιοτικούς ποδοσφαιριστές και παρασκήνιο. Άρα, σύμφωνα με την ελληνική νοοτροπία στέφθηκε δικαιολογημένα πρωταθλητής. Πηγαίνοντας στα δικά μας, μπαίνουμε στη τελική ευθεία για τους αγώνες των πλέι οφ. Ο αγώνας με την Καβάλα μας έδειξε αυτό που θέλαμε. Μία ομάδα φρέσκια παρά τις απουσίες, που ανταποκρίθηκε στην αλλαγή συστήματος, που κέρδισε το παιχνίδι και βοήθησε κάποια από τα παιδιά της να πάρουν ψυχολογία. Ο Μουσλίμοβιτς έβαλε γκολ μετά από καιρό και έφτασε τα πέντε, κάτι που μπορεί να εκμεταλλευτεί ο ίδιος ψυχολογικά και ο Π.Α.Ο.Κ .. βιογραφκά. Ο Τσιρίλο πήρε κι άλλο χρόνο συμμετοχής, εμένα προσωπικά μου άρεσε και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί υπάρχει τόσο μεγάλη άρνηση γύρω από τον συγκεκριμένο παίκτη. Ο Κουτσιανικούλης έκανε κατ εμέ το πιο ώριμο παιχνίδι του, παίζοντας έξυπνα με ή χωρίς τη μπάλα, πασάροντας στο σωστό τάιμινγκ και κινούμενος άψογα στον χώρο. Ο Παπάζογλου, βοήθησε την ομάδα δίνοντας τις μάχες του, κρατώντας ψηλά τη μπάλα, αλλά χρειάζεται μεγαλύτερο θράσος και πίστη στις δυνατότητες που ομολογουμένως έχει για να κάνει καριέρα σε τόσο υψηλό επίπεδο. Ο Φιλομένο πήρε χρόνο συμμετοχής, μου έδειξε φρέσκος αλλά χτυπάει άσχημα ακόμη η παντελής έλλειψη αγωνιστικού ρυθμού. Με κάποια λεπτά εναντίον του σωμένου πλέον Εργοτέλη, ίσως εμφανιστεί καλύτερος στα πλέι οφς. Επίσης, εντυπωσιάστηκα με τον ρόλο που είχε ο Βιείρίνια στο πρώτο ημίχρονο. Η ελευθερία να κινηθεί όπως του αρέσει στον χώρο περιφερειακά της επίθεσης, του έδωσε την δυνατότητα να κάνει τα πάντα. Να πλαγιοκοπήσει, να φτάσει σε τελική προσπάθεια έξω από την περιοχή, μέσα από αυτή, με πόδια και κεφάλι. Έτσι όπως φαντάζομαι τον Π.Α.Ο.Κ. στο μέλλον, δεν αποκλείω το ενδεχόμενο να έχει αυτόν τον ρόλο. Σε γενικές γραμμές η ομάδα έδειξε φρέσκια, ο Φωτάκης με τον Βιτόλο έκαναν άψογη δουλειά ανασταλτικά, αλλά το καθαρό μυαλό που υπάρχει μεσοαμυντικά πολλές φορές αναλώνεται στην όχι και τόσο πρακτική προσέγγιση του αγώνα από τους φορ. Ας ελπίσουμε πως ο Μούσλι θα κάνει καλύτερα τα αυτονόητα κατά την διάρκεια των πλέι οφ, έτσι ώστε η δουλειά που γίνεται την ώρα του αγώνα να έχει μεγαλύτερη αποδοτικότητα. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου