Τα αδέρφια τους όπως τα αποκαλούν, δεν τα ξεχνάνε οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ και σήμερα ημέρα του μνημόσυνου, για τους φίλους τους που χάθηκαν άδικα το 1999, δείχνουν ότι δεν τους ξεχνάνε.
Ναι, φίλους τους, ανεξάρτητα από το αν τους γνώρισαν ποτέ ή όχι. Άλλωστε ήταν σαν και αυτούς: Φορούσαν τα ίδια χρώματα, είχαν στο μυαλό τους το ίδιο "κόλλημα", τα τέσσερα δηλαδή συγκεκριμένα γράμματα, αγαπούσαν την ίδια ομάδα... Πριν εννιά χρόνια, τον Οκτώβριο του 1999, εφτά φίλοι τους άφηναν την τελευταία τους πνοή κατά τον γυρισμό από το ΟΑΚΑ και τον αγώνα Παναθηναϊκού -ΠΑΟΚ.
Μία τραγωδία που ακόμα έχει μείνει χαραγμένη στις μνήμες όλων των φιλάθλων της χώρας.
Μπορεί να ήταν όλοι κουρασμένοι αλλά ήταν ταυτόχρονα και χαρούμενοι αφού είχαν καταφέρει πολύ καλά την δουλειά τους: Είχαν μία εκπληκτική παρουσία στις κερκίδες του ΟΑΚΑ, φωνάζοντας και χορεύοντας σε όλη την διάρκεια του αγώνα.
Αλλά και οι ποδοσφαιριστές που φορούσαν την φανέλα με το δικέφαλο στο στήθος στάθηκαν άξιοι των προσδοκιών τους. Ήταν έτσι όπως κάθε φίλαθλος περιμένει από τους παίκτες του: Παλικάρια! Πάλεψαν, έπαιξαν καλά και πήραν την ισοπαλία από τον Παναθηναϊκό.
Έτσι η επιστροφή γι' αυτούς ήταν γλυκιά... γλυκιά μέχρι εκείνη την καταραμένη στιγμή, σε εκείνο το... καταραμένο σημείο της Εθνικής οδού: Στο 380ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Αθηνών-Θεσσαλονίκης, στην είσοδο της κοιλάδας των Τεμπών.
Η καταραμένη στιγμή
Το λεωφορείο ήταν το τελευταίο, ενός κομβόι λεωφορείων, με οπαδούς του ΠΑΟΚ, που επέστρεψαν στη Θεσσαλονίκη. Το συγκεκριμένο μετέφερε πίσω στα σπίτια τους 76 νέα παιδιά, από τη Θεσσαλονίκη (από το Κορδελιό) και την Κατερίνη.
Το λεωφορείο διέσχιζε νύχτα την εθνική οδό και φίλαθλοι ήταν πλέον κουρασμένοι αφού το γλέντι είχε κρατήσει αρκετά μέσα στο λεοφωρείο.
Στις 3 τα ξημερώματα ο οδηγός έδωσε το τιμόνι στον 19χρονο ανιψιό του και γιο του ιδιοκτήτη του πρακτορείου.
Το ρολόϊ έδειχνε περίπου 4.15 το πρωί όταν το διώροφο λεωφορείο μπήκε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας (δύο χιλιόμετρα πριν τα διόδια των Τεμπών) και αφού συγκρούστηκε μετωπικά με αντίθετα κινούμενο φορτηγό, παρέσυρε στον θάνατο τον άτυχο οδηγό του, κατρακύλησε σε πλαγιά βάθους 8 μέτρων, καταπλακώνοντας στα συντρίμμια του, τους άτυχους φίλους του ΠΑΟΚ!
Έφυγαν στα ασπρόμαυρα
Ο τόπος έμοιαζε με σφαγείο, καθώς νεκροί και τραυματίες κείτονταν σε μεγάλη ακτίνα από το λεωφορείο, οι περισσότεροι ντυμένοι με της ασπρόμαυρες φανέλες του ΠΑΟΚ, που όμως είχαν γίνει κόκκινες από το αίμα. Οι πλέον ελαφρά και οι πιο ψύχραιμοι προσπαθούσαν να δώσουν κουράγιο και βοήθεια στους φίλους τους.Έτσι απλά.... Χρειάστηκαν μόλις λίγα δευτερόλεπτα για βυθίστει σε πένθος όλος ο ΠΑΟΚ, οι οικογένειες των νεαρών παιδιών, που άφησαν την τελευταία τους πνοή φορώντας τις ασπρόμαυρες φανέλες και τα κασκόλ της αγαπημένης τους ομάδας: Πλέον χρόνια μετά κάποιοι ίσως τους ξέχασαν, οι περισσότεροι όμως θα τους θυμούνται για πάντα. Θα τους θυμούνται ειδικά, όλα τα παιδιά που διανύουν χιλιόμετρα για την ομάδα τους.
Ναι, φίλους τους, ανεξάρτητα από το αν τους γνώρισαν ποτέ ή όχι. Άλλωστε ήταν σαν και αυτούς: Φορούσαν τα ίδια χρώματα, είχαν στο μυαλό τους το ίδιο "κόλλημα", τα τέσσερα δηλαδή συγκεκριμένα γράμματα, αγαπούσαν την ίδια ομάδα... Πριν εννιά χρόνια, τον Οκτώβριο του 1999, εφτά φίλοι τους άφηναν την τελευταία τους πνοή κατά τον γυρισμό από το ΟΑΚΑ και τον αγώνα Παναθηναϊκού -ΠΑΟΚ.
Μία τραγωδία που ακόμα έχει μείνει χαραγμένη στις μνήμες όλων των φιλάθλων της χώρας.
Μπορεί να ήταν όλοι κουρασμένοι αλλά ήταν ταυτόχρονα και χαρούμενοι αφού είχαν καταφέρει πολύ καλά την δουλειά τους: Είχαν μία εκπληκτική παρουσία στις κερκίδες του ΟΑΚΑ, φωνάζοντας και χορεύοντας σε όλη την διάρκεια του αγώνα.
Αλλά και οι ποδοσφαιριστές που φορούσαν την φανέλα με το δικέφαλο στο στήθος στάθηκαν άξιοι των προσδοκιών τους. Ήταν έτσι όπως κάθε φίλαθλος περιμένει από τους παίκτες του: Παλικάρια! Πάλεψαν, έπαιξαν καλά και πήραν την ισοπαλία από τον Παναθηναϊκό.
Έτσι η επιστροφή γι' αυτούς ήταν γλυκιά... γλυκιά μέχρι εκείνη την καταραμένη στιγμή, σε εκείνο το... καταραμένο σημείο της Εθνικής οδού: Στο 380ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Αθηνών-Θεσσαλονίκης, στην είσοδο της κοιλάδας των Τεμπών.
Η καταραμένη στιγμή
Το λεωφορείο ήταν το τελευταίο, ενός κομβόι λεωφορείων, με οπαδούς του ΠΑΟΚ, που επέστρεψαν στη Θεσσαλονίκη. Το συγκεκριμένο μετέφερε πίσω στα σπίτια τους 76 νέα παιδιά, από τη Θεσσαλονίκη (από το Κορδελιό) και την Κατερίνη.
Το λεωφορείο διέσχιζε νύχτα την εθνική οδό και φίλαθλοι ήταν πλέον κουρασμένοι αφού το γλέντι είχε κρατήσει αρκετά μέσα στο λεοφωρείο.
Στις 3 τα ξημερώματα ο οδηγός έδωσε το τιμόνι στον 19χρονο ανιψιό του και γιο του ιδιοκτήτη του πρακτορείου.
Το ρολόϊ έδειχνε περίπου 4.15 το πρωί όταν το διώροφο λεωφορείο μπήκε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας (δύο χιλιόμετρα πριν τα διόδια των Τεμπών) και αφού συγκρούστηκε μετωπικά με αντίθετα κινούμενο φορτηγό, παρέσυρε στον θάνατο τον άτυχο οδηγό του, κατρακύλησε σε πλαγιά βάθους 8 μέτρων, καταπλακώνοντας στα συντρίμμια του, τους άτυχους φίλους του ΠΑΟΚ!
Έφυγαν στα ασπρόμαυρα
Ο τόπος έμοιαζε με σφαγείο, καθώς νεκροί και τραυματίες κείτονταν σε μεγάλη ακτίνα από το λεωφορείο, οι περισσότεροι ντυμένοι με της ασπρόμαυρες φανέλες του ΠΑΟΚ, που όμως είχαν γίνει κόκκινες από το αίμα. Οι πλέον ελαφρά και οι πιο ψύχραιμοι προσπαθούσαν να δώσουν κουράγιο και βοήθεια στους φίλους τους.Έτσι απλά.... Χρειάστηκαν μόλις λίγα δευτερόλεπτα για βυθίστει σε πένθος όλος ο ΠΑΟΚ, οι οικογένειες των νεαρών παιδιών, που άφησαν την τελευταία τους πνοή φορώντας τις ασπρόμαυρες φανέλες και τα κασκόλ της αγαπημένης τους ομάδας: Πλέον χρόνια μετά κάποιοι ίσως τους ξέχασαν, οι περισσότεροι όμως θα τους θυμούνται για πάντα. Θα τους θυμούνται ειδικά, όλα τα παιδιά που διανύουν χιλιόμετρα για την ομάδα τους.
Όχι απαραίτητα μόνο οι φίλοι του ΠΑΟΚ αλλά χιλιάδες φίλαθλοι όλων των ελληνικών ομάδων, που έχουν νοιώσει την χαρά της εκδρομής, την στενάχωρη επιστροφή μετά από ήττα, τα πειράγματα, τα αστεία τα συνθήματα μέσα στο λεωφορείο, την αγωνία μέχρι να μπουν στο γήπεδο και άλλες μικρές ή μεγάλες λεπτομέρειες που μαγνητίζουν έναν φίλαθλο να ταξιδέψει για να δει την αγαπημένη του ομάδα.
Οι νεαροί που έφυγαν τόσο άδικα από την ζωή τους ήταν οι:
Οι νεαροί που έφυγαν τόσο άδικα από την ζωή τους ήταν οι:
_ H Χριστίνα Τζιόβα 18 χρόνων από τη Θεσσαλονίκη.
_ Ο Δημήτριος Ανδρεαδάκης 25 χρόνων από τη Θεσσαλονίκη.
_ Ο Χαράλαμπος Ζαπουνίδης 20 χρόνων από την Κατερίνη.
_ Ο Αναστάσιος Θέμελης 19 χρόνων από τη Θεσσαλονίκη.
_ Ο Κυριάκος Λαζαρίδης 17 χρόνων από τη Θεσσαλονίκη και
_ Ο Γιώργος Γκανάτσος 22 χρόνων από τη Θεσσαλονίκη.
Οι φίλοι τους, που ίσως ακόμα κάποιοι από αυτούς να βρίσκονται την Κυριακή στο ΟΑΚΑ, εκείνη την εποχή σε εξώφυλλο της εφημερίδας της Θύρα 4 τους αποχαιρετούσαν με τον τίτλο"ΠΑΟΚΑΡΑ ΕΙΜΑΙ ΧΑΡΕ ΜΟΥ, ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΠΑΡΕ ΜΟΥ..".
Οι φίλοι τους, που ίσως ακόμα κάποιοι από αυτούς να βρίσκονται την Κυριακή στο ΟΑΚΑ, εκείνη την εποχή σε εξώφυλλο της εφημερίδας της Θύρα 4 τους αποχαιρετούσαν με τον τίτλο"ΠΑΟΚΑΡΑ ΕΙΜΑΙ ΧΑΡΕ ΜΟΥ, ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΠΑΡΕ ΜΟΥ..".
Υ.Γ. ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΡΩΣΟΠΕΙΑ ΑΠΟ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΟΚ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΒΟΛΕΙ ΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΛΟΙΠΟΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ...ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥΣ ΑΠΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ. ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου