Ο Βασίλης Πλίκας του ΠΑΟΚ αναδείχθηκε ο MVP της 21ης αγωνιστικής της Volleyleague ΟΠΑΠ 2010-2011.
Ο 31άχρονος πασαδόρος του Δικεφάλου μπορεί να είχε μόνο 2 πόντους (με ισάριθμους άσους), ωστόσο ‘τίναξε' το index στον αέρα (είχε 7.8!), ενώ με την παρουσία του στον αγωνιστικό χώρο συνέβαλε στην ανατροπή του σκορ και στη νίκη του ΠΑΟΚ με 3-2 επί του Ηρακλή.
«Η χαρά είναι διπλή για μένα, αφού η προσωπική μου διάκριση συνδυάστηκε με μια νίκη του ΠΑΟΚ σε ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι. Επικρατώντας του Ηρακλή πέραν του ότι σφραγίσαμε τη συμμετοχή μας στα πλέι οφ και στην πρώτη τετράδα, νομίζω ότι καταφέρνουμε να μπούμε στην τελική φάση με περισσότερες ελπίδες» ήταν τα πρώτα του λόγια στο www.volleyleague.gr και ταυτόχρονα μια καλή πάσα για την επόμενη ερώτηση που είχε να κάνει με τους στόχους του Δικεφάλου στα πλει οφ.
«Εμείς είμαστε άπειροι και άμαθοι σ' αυτή τη διαδικασία των ημιτελικών του πρωταθλήματος, οπότε δεν μπορούμε να έχουμε τον τίτλο του φαβορί. Από την άλλη όμως έχουμε πετύχει τον βασικό μας στόχο που ήταν η παρουσία μας στην πρώτη τετράδα και ελπίζω αυτή η επιτυχία να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο τον ενθουσιασμό μας, έτσι ώστε να βγάλουμε στο γήπεδο το καλό μας πρόσωπο και να διεκδικήσουμε κάτι καλύτερο» είπε αρχικά κι όταν ζητήσαμε να γίνει πιο συγκεκριμένος χαμογέλασε και συμπλήρωσε: «Το κάτι καλύτερο αρχικά είναι να περάσουμε στον τελικό. Κι αν τα καταφέρουμε ε, μετά πολλά μπορούν να συμβούν».
Οι παραπάνω προσεκτικές και συνάμα αισιόδοξες δηλώσεις του, προφανώς είχαν σχέση και με το αποτέλεσμα κόντρα στον Ηρακλή, αφού μέχρι το ματς του Σαββάτου ο Γηραιός ήταν η μοναδική ομάδα που δεν είχε κερδίσει φέτος ο ΠΑΟΚ.
«Ηταν κι αυτό ένα κίνητρο για εμάς, όπως και το γεγονός ότι θέλαμε επιτέλους να σπάσουμε αυτή τη δυσμενή παράδοση που μας ήθελε να χάνουμε συνέχεια τα τελευταία 7 χρόνια. Τα καταφέραμε κι είναι σημαντικό το ότι σ' αυτές τις σειρές των αγώνων που θα ακολουθήσουν, θα παίξουμε με πολύ καλές ομάδες, ωστόσο τις έχουμε κερδίσει όλες. Ξέρουμε λοιπόν ότι αν παίξουμε καλά μπορούμε να τους κοιτάξουμε στα μάτια».
Οσον αφορά τις προβλέψεις του για τον φετινό πρωταθλήτη, αφού τόνισε ότι «δεν υπάρχει ξεκάθαρο φαβορί» έδωσε ένα μικρό προβάδισμα σε «Ηρακλή και Ολυμπιακό. Ο Ηρακλής έχει πιο ολοκληρωμένη και έμπειρη ομάδα, ενώ ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα με πολύ ταλέντο και παίκτες με φοβερά σωματικά προσόντα.. Αυτές οι δύο είναι ένα κλίκ πιο πάνω από εμάς και τον ΠΑΟ».
Η παρουσία του στο παιχνίδι με τον Ηρακλή όπως προαναφέραμε ήταν καταλυτική, αλλά δεν ήταν η πρώτη φορά που το έκανε. Συχνά, πυκνά ο Γιάννης Μέλκας κατά τη διάρκεια της περιόδου τον φώναζε από τον πάγκο για να αλλάξει τη ροή ενός αγώνα κι αυτός ως καλός πυροσβέστης που είναι (στην πραγματικότητα) τις περισσότερες φορές έσβηνε τις φωτιές.
«Όταν μπαίνω στο γήπεδο, κανείς δεν μου λέει ‘τώρα ‘μπες για να γυρίσεις τον αγώνα', αλλά για να κάνω τη δουλειά μου. Όταν είσαι έξω βλέπεις πιο ψύχραιμα και εγώ αυτό κάνω... Εχω ίσως καλύτερη εικόνα και χρησιμοποιώ τα δεδομένα που έχω στο μυαλό μου», λέει και συμπληρώνει με αφοπλιστική ειλικρίνεια: «Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι έχω θέληση για να παίξω και αυτό προσπαθώ να κάνω... Όταν μου δίνεται η εντολή από τον προπονητή για να μπω στο γήπεδο, νιώθω σαν το μικρό παιδάκι που του έκαναν το καλύτερο δώρο»
Ο 31άχρονος πασαδόρος του Δικεφάλου μπορεί να είχε μόνο 2 πόντους (με ισάριθμους άσους), ωστόσο ‘τίναξε' το index στον αέρα (είχε 7.8!), ενώ με την παρουσία του στον αγωνιστικό χώρο συνέβαλε στην ανατροπή του σκορ και στη νίκη του ΠΑΟΚ με 3-2 επί του Ηρακλή.
«Η χαρά είναι διπλή για μένα, αφού η προσωπική μου διάκριση συνδυάστηκε με μια νίκη του ΠΑΟΚ σε ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι. Επικρατώντας του Ηρακλή πέραν του ότι σφραγίσαμε τη συμμετοχή μας στα πλέι οφ και στην πρώτη τετράδα, νομίζω ότι καταφέρνουμε να μπούμε στην τελική φάση με περισσότερες ελπίδες» ήταν τα πρώτα του λόγια στο www.volleyleague.gr και ταυτόχρονα μια καλή πάσα για την επόμενη ερώτηση που είχε να κάνει με τους στόχους του Δικεφάλου στα πλει οφ.
«Εμείς είμαστε άπειροι και άμαθοι σ' αυτή τη διαδικασία των ημιτελικών του πρωταθλήματος, οπότε δεν μπορούμε να έχουμε τον τίτλο του φαβορί. Από την άλλη όμως έχουμε πετύχει τον βασικό μας στόχο που ήταν η παρουσία μας στην πρώτη τετράδα και ελπίζω αυτή η επιτυχία να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο τον ενθουσιασμό μας, έτσι ώστε να βγάλουμε στο γήπεδο το καλό μας πρόσωπο και να διεκδικήσουμε κάτι καλύτερο» είπε αρχικά κι όταν ζητήσαμε να γίνει πιο συγκεκριμένος χαμογέλασε και συμπλήρωσε: «Το κάτι καλύτερο αρχικά είναι να περάσουμε στον τελικό. Κι αν τα καταφέρουμε ε, μετά πολλά μπορούν να συμβούν».
Οι παραπάνω προσεκτικές και συνάμα αισιόδοξες δηλώσεις του, προφανώς είχαν σχέση και με το αποτέλεσμα κόντρα στον Ηρακλή, αφού μέχρι το ματς του Σαββάτου ο Γηραιός ήταν η μοναδική ομάδα που δεν είχε κερδίσει φέτος ο ΠΑΟΚ.
«Ηταν κι αυτό ένα κίνητρο για εμάς, όπως και το γεγονός ότι θέλαμε επιτέλους να σπάσουμε αυτή τη δυσμενή παράδοση που μας ήθελε να χάνουμε συνέχεια τα τελευταία 7 χρόνια. Τα καταφέραμε κι είναι σημαντικό το ότι σ' αυτές τις σειρές των αγώνων που θα ακολουθήσουν, θα παίξουμε με πολύ καλές ομάδες, ωστόσο τις έχουμε κερδίσει όλες. Ξέρουμε λοιπόν ότι αν παίξουμε καλά μπορούμε να τους κοιτάξουμε στα μάτια».
Οσον αφορά τις προβλέψεις του για τον φετινό πρωταθλήτη, αφού τόνισε ότι «δεν υπάρχει ξεκάθαρο φαβορί» έδωσε ένα μικρό προβάδισμα σε «Ηρακλή και Ολυμπιακό. Ο Ηρακλής έχει πιο ολοκληρωμένη και έμπειρη ομάδα, ενώ ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα με πολύ ταλέντο και παίκτες με φοβερά σωματικά προσόντα.. Αυτές οι δύο είναι ένα κλίκ πιο πάνω από εμάς και τον ΠΑΟ».
Η παρουσία του στο παιχνίδι με τον Ηρακλή όπως προαναφέραμε ήταν καταλυτική, αλλά δεν ήταν η πρώτη φορά που το έκανε. Συχνά, πυκνά ο Γιάννης Μέλκας κατά τη διάρκεια της περιόδου τον φώναζε από τον πάγκο για να αλλάξει τη ροή ενός αγώνα κι αυτός ως καλός πυροσβέστης που είναι (στην πραγματικότητα) τις περισσότερες φορές έσβηνε τις φωτιές.
«Όταν μπαίνω στο γήπεδο, κανείς δεν μου λέει ‘τώρα ‘μπες για να γυρίσεις τον αγώνα', αλλά για να κάνω τη δουλειά μου. Όταν είσαι έξω βλέπεις πιο ψύχραιμα και εγώ αυτό κάνω... Εχω ίσως καλύτερη εικόνα και χρησιμοποιώ τα δεδομένα που έχω στο μυαλό μου», λέει και συμπληρώνει με αφοπλιστική ειλικρίνεια: «Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι έχω θέληση για να παίξω και αυτό προσπαθώ να κάνω... Όταν μου δίνεται η εντολή από τον προπονητή για να μπω στο γήπεδο, νιώθω σαν το μικρό παιδάκι που του έκαναν το καλύτερο δώρο»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου