Βιτόρια, 1996, ΠΑΟΚ

Η Βιτόρια γίνεται το «θέατρο των ονείρων» για τον Πανελλήνιο που για πρώτη φορά στην ιστορία του βρίσκεται στο φάιναλ-φορ ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Ωστόσο, το ελληνικό μπάσκετ έχει πολλά να θυμάται από τη βασκική πόλη. Το 1996 ο μεγάλος ΠΑΟΚ έπαιξε εκεί τον τελευταίο του ευρωπαϊκό τελικό. Ταουγκρές: Αντίπαλος (και γηπεδούχος) ήταν η Μπασκόνια Ταουγκρές που σήμερα τη λέμε Κάχα Λαμποράλ. Στον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου του 1996 (εμείς επιμέναμε να το αποκαλούμε Κύπελλο Κυπελλούχων) ο ΠΑΟΚ ηττήθηκε από τη βασκική ομάδα με 88-81. Για την Ταουγκρές ήταν η πρώτη (και τελευταία) κούπα εκτός ισπανικών συνόρων - αν και εντός, πρακτικά - στην τρίτη της απόπειρα στην διοργάνωση, μετά τους χαμένους τελικους του '94 και του '95. Δεκαετία '90: Για τον Δικέφαλο του Βορρά ήταν η τελευταία σπουδαία ευρωπαϊκή παράσταση. Για όσους δεν θυμούνται, ο ΠΑΟΚ ήταν μια τοπ ευρωπαϊκή ομάδα για μια επταετία, με διαδοχικές διακρίσεις στα Κύπελλα Ευρώπης. Ακόμα κι αν στην Ελλάδα έπεφτε πάνω στον αρη του Γκάλη ή τον Ολυμπιακό του Ιωαννίδη με αποτέλεσμα να πάρει πρωτάθλημα μόνο το 1992, εκτός συνόρων ο δρόμος ήταν πιο στρωτός και οι διακρίσεις ήταν πάντα στο πρόγραμμα. Με στυλοβάτες τον Παναγιώτη Φασούλα (στην αρχή) και τον Μπάνε Πρέλεβιτς (πάντα) η ομάδα σήκωσε δύο ευρωπαϊκά τρόπαια, έπαιξε άλλους δύο τελικούς και δύο φορές έφτασε στα ημιτελικά. Στο προσκήνιο από το '90 ως το '96. Οι ταξιδιώτες: Στον τελικό του '96 ο Μπάνε και ο Μπουντούρης ήταν οι μόνοι που είχαν μείνει από την ομάδα που σήκωσε το Κυπελλούχων το '91. Κοντά τους τα νέα αστέρια (οι Στογιάκοβιτς, Ρετζιάς και Γιαννούλης), ο Αμερικανός Ντιν Γκάρετ στη ρακέτα και οι απαραίτητοι ρολίστες (Μπαλογιάννης, Τσέκος, Νικολαΐδης). Οι Παοκτσήδες έκαναν το δικό τους δύσκολο ταξίδι μέχρι την ισπανική πόλη και βρέθηκαν κοντά στην ομάδα. Όλα κι όλα, 1050 εισιτήρια δικαιούταν ο ΠΑΟΚ αλλά με κατάλληλες ενέργειες εξασφαλίστηκαν λίγα περισσότερα. Τελικός: Στο παιχνίδι ο ΠΑΟΚ έκανε το καλύτερο δυνατό σε πολύ αντίξοες συνθήκες. Μέχρι και το 33' (όταν έγινε το 68-67) η ελληνική ομάδα ήταν μπροστά στο σκορ - στο πρώτο ημίχρονο είχε βρεθεί και στο +12. Η περιφερειακή γραμμή έκανε εξαιρετικό επιθετικό παιχνίδι, αλλά μέσα στο «ζωγραφιστό» υπήρχε πρόβλημα. Με τη διαιτησία να παίζει έδρα 100-0, οι ψηλοί του ΠΑΟΚ φορτώθηκαν με γρήγορα φάουλ. Ο Γκάρετ βγήκε τελείως εκτός ρυθμού (5 φάουλ σε 18 λεπτά) και έκανε το χειρότερο παιχνίδι της σεζόν με 0/5 δίποντα, 0 πόντους, και 3 ριμπάουντ (κατά μ.ο. είχε 13,6 πόντους και 10,1 ριμπάουντ). Ο Τσέκος 4 φάουλ σε 8 λεπτά - ο Γιαννούλης σε 12 - ένας 20χρονος Ρεντζιάς άντεξε επί 40 λεπτά να παλεύει με τα θηρία. Χειρουργική! Ο Πορτορικανός Ραμόν Ρίβας επωφελήθηκε και έκανε το ματς της ζωής του με 31 πόντους και 14 ριμπάουντ. Είχε 15/17 βολές, τη στιγμή που όλος ο ΠΑΟΚ σούταρε 18! Συνολικά, οι Βάσκοι πήγαν από το -12 στο +7. Για να γίνει αυτό χρειάστηκε σκυλίσια άμυνα για την οποία χρεώθηκαν με 19 φάουλ - έναντι 29 του προπορευόμενου ΠΑΟΚ. Μιλάμε για τον ορισμό της σφαγής! Τίποτα δεν πάει χαμένο Κάπως έτσι η ελληνική ομάδα έχασε την ευκαιρία να σηκώσει την τρίτη της ευρωπαϊκή κούπα. Χάθηκε ένα ματς στο οποίο οι παίκτες του (ξεχασμένου) Λούκαϊτς είχαν 62% στα δίποντα, 42% στα τρίποντα και 83% στις βολές. Χωρίς ψηλούς έχασαν τα ριμπάουντ και τελικά το ματς. Μόνος του πάλευε ο Πρέλεβιτς (34π) στα τελευταία 10 λεπτά. Ήταν πρώτος σκόρερ και (αν είναι δυνατόν) πρώτος ριμπάουντερ του ΠΑΟΚ. Το όνειρο μπορεί να έληξε άδοξα, όμως από αυτή τη φουρνιά βγήκαν δύο NBAers. Πέτζα Στογιάκοβιτς και Ευθύμης Ρεντζιάς το ίδιο καλοκαίρι επελέγησαν στον πρώτο γύρο του του ντραφτ και αργότερα είχαν την ευκαιρία να δείξουν την αξία τους στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου. Για την ιστορία, οι σκόρερ του τελικού: ΤΑΟΥΓΚΡΕΣ (Κομάς): Νικολά 19 (2), Ρίβας 31 (14ρ), Περάσοβιτς 17 (1), Μιγέρα 9 (1), Ρέγες 7, Γκαρμπαχόσα 5, Καθόρλα, Λόπεθ Τόρρας. ΠΑΟΚ (Λούκαιτς): Μπουντούρης 10 (1), Πρέλεβιτς 34 (4), Στογιάκοβιτς 20 (2), Ρεντζιάς 12, Γιαννούλης 2, Μπαλογιάννης 3 (1), Γκάρετ, Νικολαϊδης.